Weekend!

Maar voor onze zwemmers verandert dat niet veel. 2 trainingen, al was de avondtraining slechts anderhalf uur. Voor de train(st)ers was dit wel een dag waar naar uitgekeken werd want de “Wedden dat” uitdaging van vandaag: “Wedden dat jullie geen ganse dag de slaaf van een trainer kunnen zijn?”. Makkelijk zo ontbijten: “kan iemand aub een glaasje water halen voor mij aub?”, “kan je snel mijn kamerdeur op slot gaan doen?”, “graag iemand om mijn zwemzak te dragen?”…Na het ontbijt was het plan om nog eens naar de supermarkt te gaan. Blijkt dat we pas om 10u het domein kunnen verlaten, dus… last minute change of plans. Daarop werd besloten om extra lenigheid in te lassen tussen de droogopwarming en de zwemtraining, aangezien er wat zwemmers met stramme spieren waren.

Daarna volgde de eerste zwemtraining van de dag; waar het voor de zomercriteriumers alsmaar korter wordt, hadden de bJK ers hun langste training van de stage. De BK-ers mochten wat sprintwerk afwerken. Febe had vanmiddag wat veel last van haar buik, maar na een snel doktersbezoekje was het al snel wat beter.Vanmiddag stonden er spirelli met tomatensaus, een soort mousseline-puree, kippewit, broccoli en bloemkool (en de rauwe groenten en brood zoals elke dag), en als dessert meloen. De platte rust werd met een kwartiertje ingekort zodat we alsnog naar de winkel konden gaan. Na het traditionele vijf-uurtje (jawel, bananen en koekjes), gecombineerd met GSM-moment (oh nee, 3 minuten korter… Ramp!) hadden we dezelfde droogopwarming als gisteren, maar dan omgewisseld: de oudsten mochten zweten met een balopwarming, de jongsten toonden dat ze strategisch sterker waren dan de oudsten de dag ervoor.

De avond-training werd met een halfuurtje ingekort omdat we vanavond op het strand gingen eten. Een leuk alternatief voor het avondmaal. Iedereen was enthousiast en op het strand werden we met open armen (poten) ontvangen door enkele honden, en ook wel enkele opdien(st)ers. 4 tafels stonden mooi gedekt op ons te wachten. Nadat iedereen een drankje besteld had (en voor 1 keer mocht het zelfs eens frisdrank zijn), konden we beginnen. Er stonden 3 grote schotels op elke tafel waar iedereen kon nemen wat hij wou: Tzatziki (gelukkig is het hier niet het groot dictee der Nederlandse taal), tomaat-komkommer-ui-en-feta, en visjes die nog gefileerd moesten worden. Alle zwemmers keken ons smekend aan “Is het dit? Komt er nog iets?”. Helaas moesten we het antwoord zelf ook schuldig blijven, en raadden we hen aan om toch voldoende van deze gerechten te eten. Even voordoen hoe je de visjes moest eten, en uiteindelijk verdwenen er nog redelijk wat in de buikjes. Aansluitend kreeg iedereen nog een bordje met 2 vleessaté’s (niet te geloven wat ze nog allemaal op dat stokje gestoken hadden) en gebakken aardappelen. Nu waren alle nog knorrende maagjes zeker gevuld. En dan kregen ze als dessert zowaar nog een pannenkoek, met choco ertussen, en wat slagroom op. Zoveel blije gezichtjes. Dat we ze vandaag 10 minuten eerder in bed lagen na deze dag met twee trainingen werd zelfs niet meer opgemerkt in alle euforie…