Verslag Mich
Deze keer wel weer tijdig paraat en maar goed ook want het beloofde een drukke dag te worden, zowel sportief als organisatorisch. Wekken – polsslag – wegen – eten – trainen zoals de voorbije dagen maar daarbovenop ook nog koffers naar de inkomhal brengen, smoskes maken als lunch voor onderweg, kamer + zwembad-badges laten aanpassen, de prijsuitreiking van “Expeditie ZCK” (waar het “crawl kamp” de overduidelijk eindwinnaar is geworden, proficiat Jannes, Senne B., Wout, Cato, Amaury, Matteo, Fausto & Laetitia!), uitdelen van de stage-herinneringen en natuurlijk ook het afscheid nemen van onze Zomercriteriumers!
Vandaag was het zwembad voor de eerste keer “gesloten”: het dak was toegeschoven over de volledige 50m, enkel de achterkant was nog open. Wie wou mocht ook eens van de glijbaan gaan na de training, wat uiteindelijk wel een kleine ontgoocheling bleek wegens veel te traag. Voor Laetitia was het vanochtend bovendien haar laatste training, waarvoor alle zwemmers en trainers applaudiseerden tijdens haar laatste meters. Om 11u30 vormden de 12 achterblijvende B(J)K-ers een erehaag voor de vertrekkers alvorens ze de bus opstapten. Paspoorten uitdelen, Matteo die als illegale de bus opgevlucht was er terug afhalen, en de bus kon vertrekken. We missen jullie nu al…
In “de rode vod” was vandaag wel heel veel plaats. Het was er ook opmerkelijk stiller en het café leek 3 keer zo groot dan gisteren. Vandaag stond er toast met geitenkaas als voorgerecht (jeuj… (ironisch, wat mij betreft)), gevolgd door gefrituurde aardappelblokjes (noem het gerust frietjes: echt jeuj dus!) en als dessert aardbeien in yoghurt. Terug in ons verblijf nog enkele bedden verversen omdat we wat zwemmers van kamer verhuisd hebben opdat we allemaal op het gelijkvloers zouden liggen. Na de platte rust brachten we met z’n allen een bezoek aan de Carrefour Express om de voorraad koeken en chocomelk op peil te brengen. Na 25’ droogopwarming konden onze 12 overgebleven schaapjes richting zwembad. Voor de BJK-ers stond een “broken swim” op het programma, de BK-ers hadden een weerstandscapaciteitsprikkel. De trainers zagen veel knappe dingen: nu nog een week / 2 weken zonder tegenvallers en dan knallen maar!
Na de training snel wat chocomelk als recuperatiedrank en dan naar het avondeten: een lookbroodje met kaas (again) als voorgerecht, patatjes met enkele worteltjes en een niet nader te definiëren stuk vlees als hoofdgerecht en een kanjer van een stuk chocoladetaart als dessert. Telkens je denkt dat de desserts niet meer erger kunnen, overtreffen ze onze verwachtingen weer. Het lijkt wel of ze uitzoeken tot waar ze kunnen gaan… Maar we waken over hun gewicht… en het heeft ons gesmaakt! Jari en Senne toonden karakter en zeiden beleefd en plichtsbewust “non merci” tegen het dessert (knap, mannen!), en kregen dan spontaan een ander dessertje (flan) voorgesteld. Wat een service!
De avond was rustig chillen: wat gsm-en, babbelen, liggen, lezen, en enkelen (namen zelf in te vullen) wat lopen, roepen en gieren. En uiteraard misten we allemaal ook onze ZCK-vriendjes die al naar huis zijn…
Met een speciale vermelding voor onze allerliefste collega trainers/begeleiders Lise, An en Stefan! Jullie waren en zijn geweldig! Vanwege het achterblijvende trainersduo…
Wist je dat:
- … vrouwen in de menopauze saai worden? En dat Tessa nu in de menopauze zit? (zegt ze zelf)
- … dat Matteo zich afvraagt of de 3 mannen op de hoek van de toog eigenlijk ooit naar huis gaan of dat ze deel zijn van het decor?
- … Matteo als glazenafdroger geen groot succes was? Maar scherven brengen geluk! Dat belooft…
- … je met een mes alles kan doen wat je met een schroevendraaier kan? Zoals daar zijn: vijzen van een lamp losdraaien om het koordje terug te vinden waarmee je het licht moet uitdoen… Een trainer moet van vele markten thuis zijn! (voor wie mij niet zo goed kent: het doe-werk gaat hier over Sam, ik beperk mij tot het denkwerk…)